Duszpasterstwo Polonijne w Polonezköy i w Stambule

Najbliższa niedziela upłynie pod znakiem modlitw za misjonarzy i misje i przyczyni się do uwrażliwienia wiernych na potrzeby Kościoła misyjnego. Obecnie na całym świecie pracuje 2040 misjonarzy i misjonarek z Polski.

W Światowym Dniu Misyjnym w całym Kościele powszechnym zbierane są ofiary na rzecz wsparcia misji i misjonarzy. Wielkodusznie gromadzone przez wiernych ofiary przekazywane są do dyspozycji papieża.
Główną ideą Światowego Dnia Misyjnego jest przypomnienie każdemu wierzącemu, że jest odpowiedzialny za pomoc Kościołowi misyjnemu. O tym obowiązku przypomina co roku papież Franciszek. W tegorocznym orędziu na Światowy Dzień Misyjny papież dużo uwagi poświęca osobom zakonnym z racji przeżywanego roku życia konsekrowanego. Zachęca jednocześnie katolików do „misyjnej pasji”, która ma się skupić na ukazaniu oblicza Chrystusa każdemu człowiekowi. Tegorocznemu Dniu Misyjnemu towarzyszy hasło „Od nawrócenia do misji”, które – jak wskazuje ksiądz Tomasz Atłas, dyrektor krajowy Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce – nawiązuje do zachęty papieża, aby wszystkie inicjatywy duszpasterskie były przepełnione duchem misyjnym i stałą troską o misje.
Dzisiaj jedna eucharystia dla wszystkich grup językowych. Msza święta w górnym kościele o godzinie 10:00. Przygotujmy się dobrze na ten dzień. Liturgicznie i dobroczynnie.

Przez cały miesiąc październik odmawiamy przed mszą świętą różaniec, a po eucharystii zapraszamy na spotkanie agapy. Parafian zachęcamy do ubogacenia stołu agapy, aby goście odwiedzający nasz kościół, mogli poczuć się w nim jak w domu.

Statystyka Misyjna Kościoła w Polsce 2015
(dane Komisji Episkopatu Polski ds. Misji z dn. 01 października 2015r.)

Continue reading →

Dzisiejsza liturgia wprowadza nas w temat rodziny, tak bardzo naglący w dzisiejszym świecie i wręcz wołający o nadanie mu należnego miejsca i podkreślenia wartości. Dzisiaj rodzina stoi w obliczu kryzysu. Często staje się lokum dla osób, które się mijają a nie spotkają; są razem, ale nie mają sobie nic do powiedzenia. Często łączą ich tylko cztery ściany i gonitwa za „wiązaniem końca z końcem”. A Ewangelia przypomina tak wyraźnie o zamyśle Bożym, jakim jest ścisła więź pomiędzy mężczyzną i kobietą w małżeństwie, o tym, że stają się jednym ciałem, którego nie można rozerwać.

Continue reading →

„Oby tak cały lud Pana prorokował.”
Wielka radość opanowała Mojżesza. Niezwyczajna. Po wielu dniach uciążliwej wędrówki przez pustynię i wśród niezliczonych trosk i narzekania ludu. Zmęczony przewodnik prosił już nawet o śmierć, aby nie patrzyć na swoje nieszczęście (Lb 11:15). Lecz odpowiedź jaką otrzymał od Pana wprawiła go w zdumienie: “Zgromadź dla Mnie siedemdziesięciu mężów spośród starszych Izraela…i przyprowadź ich do Namiotu Spotkania; niech tam staną razem z tobą” (Lb 11:16). A potem “wziął z ducha, który był w Mojżeszu i przekazał go owym siedemdziesięciu starszym” (Lb 11:25).

Continue reading →

Jeśli świat jest zły, to czy potrzebny mu jest Sprawiedliwy? Gdyby Jezus z Nazaretu objawił się dzisiaj w jaki sposób zostałby przez świat przyjęty? Obwołany Mesjaszem i powszechnie słuchany, czy nazwany żarłokiem i pijakiem (Mt 11:19) i wzgardzony, wyszydzony i wyśmiany? Czy byłby promowany na człowieka roku czy raczej napiętnowany jako porażka roku? Czy chodziłby w glorii fleszów kamer i wywiadów, czy skończyłby na bruku ulicznym lub pod mostem.
Jaki los czekałby Sprawiedliwego? Continue reading →

W ostatnim tygodniu w Rzymie, Papież Franciszek odprawiając Eucharystię z Armeńskim Patriarchą Katolickim, powiedział, że prześladowanie jest przeznaczeniem chrześcijan, ponieważ kroczą oni drogą Chrystusa. I to jest prawdą.

Jutro obchodzimy dzień Podwyższenia Krzyża Chrystusa, czyli wspomnienie odnalezienia relikwii Krzyża Świętego w IV wieku i uroczystego umieszczenia go w bazylice na Golgocie dnia 14 września 355 roku. Pięknie to współbrzmi z dzisiejszą odezwą Jezusa: “Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, ten je zachowa” (Mt 8:35) Continue reading →

Dzisiejsza liturgia jest orędziem nadziei skierowanej ku Bogu, naszemu zbawicielowi. Prorok Izajasz wzywał naród Izraelski, by mimo przygnębienia, wygnania i niewoli tylko w Bogu szukał zbawienia: „Oto wasz Bóg… On przychodzi, by was zbawić!“. Prorok przedstawił to dzieło w dwóch aspektach: jako cudowne uzdrowienie, które przywróci zdrowie fizyczne oraz jako przemianę pustyni w miejsce obfitujące w wodę. Poprzez taką przemianę Prorok chciał wzbudzić w człowieku pragnienie uzdrowienia jakiego dokona Chrystus. Jest tylko jeden warunek, trzeba się na tę łaskę otworzyć. Continue reading →

Czy w życiu potrzeba przewodnika? Czy potrzeba komuś służyć? Zaiste, niezręczne pytania, jak na obecny wiek, no bo kto chciałby stać się czyimś niewolnikiem? Albo kto chciałby realizować nieswoje decyzje? To przecież obelga dla wolności i zamach na samostanowienie o sobie. Continue reading →

W nawiązaniu do poprzednich niedziel usłyszymy dziś dalszy ciąg nauczania o „chlebie życia“ ukazanym w Ewangelii jako Ciało i Krew Chrystusa ofiarowanego ludziom na pokarm. Jezus mówi do nas: “Chlebem którym Ja dam, jest moje ciało za życie świata”. W tych słowach ujawnia zamiar ofiarowania swego życia za życie świata i cudownego pozostawania z nami pod eucharystycznymi postaciami chleba i wina. Continue reading →

Jezus, Chleb Żywy, który zstąpił z nieba jest centrum dzisiejszej liturgii słowa. Już trzecią niedzielę Słowo Boże uczy nas o wartości i znaczeniu Eucharysti. W pierwszym czytamiu zostaje nam ukazana postać proroka Eliasza, kóry ucieka na pustynię, by uniknąć gniewu królowej Jezabel. Wyczerpany i zmęczony uciekaniem siada pod krzakiem jałowca i prosi Boga, aby zesłał na niego śmierć. Zniechęcenie proroka odzwierciedla przeżycia człowieka, który dokonawszy wielkich przedsięwzięć życiowych, nawet i tych apostolskich, w pewnym momencie dostrzega, że jest bez sił i bezradny wobec słabości. Cenne jest takie doświadczenie, choć czasami niewygodne, ale to ono pozwala nam uświadomić sobie jak bardzo potrzebujemy Boga i że bez Niego jesteśmy słabi i nieporadni. Continue reading →